Koninginnendag..

Koninginnendag. Een volksfeest! Als iedereen wakker gemaakt is door kindjes met blikjes achter hun fiets begint het feest. Heel Nederland haalt zijn zolder leeg en verkoopt zijn rommel op een vrijmarkt en met het geld dat ze verdiend hebben kopen ze de spullen van andere mensen. Sommige zijn zo slim om geld te verdienen door muziek te maken (ook nog gedaan, en het leverde heeeeel veel geld op!) Als alle zooi verkocht is kijkt iederen naar de tv om toch maar een glimp van de Koningin en haar familie te zien. Dit natuurlijk in combinatie met een echte oranje HEMA tompouce! Eigenlijk weet je op dat moment even niet waar je nu meer van geniet.. van die HEMA tompouce of van prins Maurits..wantja, dat blijft gewoon een lekkere vent hihi!
Er is een probleem voor mensen die niet echt goed staan met oranje, want je bent pas een echte Nederlander als je met een oranje outfit verschijnt. Het liefste nog zo fout mogelijk met boa's, hoedjes, en andere oranje spullen...ook vooral de schmink niet vergeten! Het hele land viert feest en zelfs hier heb ik een koninginnendaggevoel. Het blijft iets speciaals!

Maar dan...een dag die zo feestelijk begon en zo vreselijk eindigde. Jemig..
Ik werd vanmiddag aangesproken door zo'n beetje het hele lerarenkorps op school. "Heb je het al gehoord?! er is een aanslag gepleegd op het koningshuis!!"
Ik geloofde er natuurlijk geen bal van en moest eerst bewijs zien. En het bleek echt waar te zijn..

Koninginnedag is verpest! Het Nederlandse volksfeest bij uitstek is op zo'n vreselijke manier gestopt. Een aantal doden, gewonden en een heleboel geschokte mensen. Wat bezielt zo iemand om dat te doen.
Ik keek er zo naar uit om vanavond op mijn gemak de beelden te bekijken. Wantja, stiekem blijf ik toch een stukje Nederlander.

Een gek is met zijn auto door de afzetting gereden, door het publiek en dan tegen een monument. Nog een geluk dat hij de bus van het koningshuis niet raakte.
Maarja, dan nog heeft hij een heleboel andere mensen meegehad. En het stomme is dat er een paar mensen dood zijn en dat hij zelf nog leeft. Hoe oneerlijk wil je het hebben.
Nouja, ik hoop dat ze er achter komen wat hem bezielde en dat er niet nog meer doden zullen vallen.

Echt, ik ben er gewoon niet goed van... Dit was het dan....Koninginnendag 2009.

Gewoon een blog..

Even een korte blog.. Geen idee waar ik het over moet hebben dus schrijf ik lekker niks!
Nouja, niet niks natuurlijk want deze letters en zinnen zijn toch iets. Ik heb al een keer gezondigd en ik kan het me natuurlijk niet veroorloven om nog een keer een dag over te slaan. Ik heb toch wel 3 hele trouwe lezers die vragen naar mn nieuwe blog. Mijn ouders en broer! Haha! En die kan ik natuurlijk niet teleurstellen. Dus hoe sucky deze blog dan ook mag zijn.. ik heb een blog geschreven!

Nu is het ook de bedoeling van deze blog dat ik schrijf over allerdaagse dingen..en dat doe ik ook. Soms heb je gewoon van die dagen dat je met van alles tegelijk in je hoofd zit, maar dat het er gewoon niet uitkomt. Misschien een beetje raar hoor, maar dan zit je gewoon even met jezelf in de knoop. Wel vandaag is het zo'n dag.
Er is natuurlijk ook van alles gebeurd de laatste tijd en ik denk dat het in combinatie met de vermoeidheid een beetje teveel is.
Ik ga dan ook stoppen met schrijven, want al die gedachten gaat niemand iets aan behalve dan natuurlijk mijn 3 hele trouwe lezers. Wat een geluk dat ik die 3 lezers ook gewoon kan spreken ;-)
Nouja.. hopelijk de volgende keer een iets boeiendere blog!
Voor nu slaap lekker en tot..?

Liefs Chrisje

Meifoor

Gister keek ik uit het raam op school en ik zag daar plots een reuzenrad. Ik stond er even niet bij stil tot ik dacht: Huh? Een reuzenrad? Die hadden we toch niet in Brugge?
Aaah tuurlijk! Het is bijna Mei, en dus ook bijna de Meifoor! (logisch he broer!)
Heerlijk..leven in de stad! Altijd gezelligheid in de buurt en het fijne is dat het net niet bij mij in de straat is. Zo kan ik toch op mijn gemak slapen.
Maar..als ik er zo eens over nadenk verdienen die lui toch wel makkelijk hun geld. Ze zitten heel de dag in een hok en roepen af en toe eens dingen in de microfoon. En ondertussen verdienen ze bakken vol met geld.

Wel, ik ga dat ook doen!
Van mijn huis ga ik een attractie maken. En tegelijk verkoop ik frietjes en oliebollen. Natuurlijk voor 10 cent goedkoper dan op de kermis. En het coolste is de glijbaan uit mn raam naar beneden. Van 2 hoog naar beneden zal heus wel mensen aantrekken.
Voor de rest maak ik er gewoon een combinatie van spookhuis (om de reacties de besparen: Ja, de heks is er al, haha!) en sightseeing van! Ze mogen even op mijn dak klimmen en hebben dan uitzicht over heel Brugge. Goeie deal toch?
Ik vraag gewoon 2 euro en ik loop binnen. Haa! Goed bekeken!

Geen slecht idee, zo op de vroege morgen!

De dag vd Arbeid vs Koninginnendag

Hallo lezers!
Gister had ik geen zin om een stukje te schrijven, en dat heb ik dan ook lekker niet gedaan. Als ik iets moet schrijven lukt het me niet dus heb ik het maar gewoon gelaten. Ik ben druk bezig geweest met niks. Het was dus een echt weekenddagje.
Nu weer druk aan het werk alhoewel ik eigenlijk alweer toe ben aan weekend. Het was deze keer een kort weekend omdat ik zaterdagochtend moest werken.
Maar, gelukkig laat het weekend niet lang op zich wachten!
Vrijdag is het zo ver, de meest belachelijke feestdag ooit komt eraan!

Dag van de Arbeid
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Dag van de Arbeid (in België ook Feest van de Arbeid genoemd) is een feestdag van de socialistische en communistische arbeidersbeweging. De dag vindt in Nederland en België elk jaar op 1 mei plaats. Andere landen wijken soms af van deze datum.

Op vrijdag vieren we dus de dag van de arbeid. En wat zijn we met zn allen die dag: VRIJ!
Naaaaaahhh écht belachelijk hoor. Je viert dus dat je werk hebt door vrij te zijn. Prima hoor een extra betaalde vrije dag is nooit mis natuurlijk! Maar dan komt het stomme. Sinds deze week werk ik elke dag een uurtje extra zodat ik de vrijdag vrij ben en kan werken bij een gezin voor dienstencheques. Ik loop dus gewoon die betaalde feestdag mis.
Nouja, ik vond het toch al een stomme feestdag dus ik baal er niet om (stiekem wel, maar dat vertel ik natuurlijk niet!)

Weet je wat ik denk.. volgens mij zijn ze hier in België gewoon jaloers op de Nederlandse -machtigmooie- koninginnendag! De koning hier is gewoon te saai en omdat ze ook een vrije dag willen gooien ze er maar de dag van de arbeid tegenaan.
Nou, een dag van de arbeid is leuk maar het komt zeker niet in de buurt van de Nederlandse koninginnendag!


Op dat punt wint Nederland voor 1 keertje van België!

5 minuten..

Ik las laatst een krantenartikel en ik was geschokt.
Er was een onderzoek gedaan naar hoelang de daad duurt. Met de daad bedoel ik dus een vrijpartij. Niet het gevogel voor of na..maar echt "het". En de tijd dat de man nog uit ligt te hijgen bovenop zijn vrouw, totdat zijn held er vanzelf uitfloept of totdat zijn vrouw hem beu is en hem van zich afduwt telt niet mee. Er moet dus echt beweging inzitten.

Uit dat onderzoek is gebleken dat het gemiddelde over heel de wereld ligt op 5 minuten. Ik schrok, 5 minuten! Toen ik verder las werd ik al wat rustiger..Deze kant van de wereld trekt het gemiddelde omhoog. Arme Chinezen dacht ik.. die doen het dus maar 2 minuten lang en zijn dan alweer klaar. De Brit doet het meest zijn best, die kan het 7,6 minuten volhouden
Vijf minuten..weet je hoe kort dat is! Je kan hele verhalen vertellen in die 5 minuten, naar de andere kant van de stad fietsen (als je de wind mee hebt), of je haalt gewoon even een broodje bij de bakker. Ik vind het maar een trieste tijd, die vijf minuten.
Maar toen ik er zo eens over aan het nadenken was bedacht ik me plots; 5 minuten is helemaal niet zo kort! Als ik naar de tandarts moet en daar op die stoel lig duren die vijf minuten een eeuwigheid. Elke seconde kruipt voorbij en als je er dan eindelijk vanaf mag lijkt het alsof je 3 uur van je dag hebt liggen verdoen.

Tja, er valt niet mee te spotten..met die tijd. Het leven is kort dus geniet maar, van al die minuutjes!

Vrijdag 24 April

Halloooo lezers!
Vandaag schrijf ik 2x een blog. Gister had ik geen tijd om een blog te schrijven omdat ik na een hele dag werken naar het voetbal geweest ben.
Maartentje was jarig (de Belgen weten wie ik bedoel), en voor zijn verjaardag zijn we met een groepje naar Lens - Bastia geweest. Het was een enorm stadion en een prachtige sfeer. De frieten smaakte heerlijk en het was heel gezellig. Enig minpuntje was dat het bier niet te drinken was.
Maartentje wilde graag zijn verjaardag met ons vieren en daardoor werden we uitgenodigd door zijn ouders. Echt geweldig dat we Maarten zo blij kunnen maken.
Het was tof om te zien dat Maartentje zo aan het genieten was.

Voor de Nederlandse lezers een beetje uitleg.. Maartentje is een jongen van 17 met een verstandelijke beperking. Hij loopt met sommige dingen een paar jaar achter. Sinds een paar jaar gaat hij naar Cercle en daar heeft hij een vriendengroep. De groep zorgt eigenlijk voor Maarten en let gewoon een beetje op dat hij geen gekke dingen doet. Tegelijk kan hij dezelfde dingen doen als andere leeftijdsgenoten wat voor hem, en voor zijn ouders, heel tof is. Zo hoeven zij niet constant mee naar het voetbal of uitgaan en hebben ze ook tijd voor zichzelf.
Ik kan heel goed begrijpen dat het voor Maarten zijn ouders en broers niet altijd even gemakkelijk is (geweest) en ik heb dan ook enorm veel respect voor ze.
Het vergt veel tijd en energie om Maarten dezelfde kansen te geven als ons en ik vind het knap dat het ze tot nu toe gelukt is.

Ik ben blij dat ik gister meegeweest ben, hoe moe ik ook was. We hebben Maarten een enorm plezier gedaan!

Soaps..

Wat is dat toch met die rare soapseries, half Nederland en België kijken dagelijks naar soaps.. Gtst, ONM, Thuis,.... en eigenlijk gaan die soaps helemaal nergens over.

Nouja, er zit heus wel een verhaal in maar die verhalen zijn altijd zo overdreven. Ik moet eerlijk bekennen dat ik sinds kort weer (u leest het goed, alweer) verslaafd ben aan een soap. Beter gezegd 2 soaps. Ik volg Onderweg naar morgen en Goede tijden Slechte tijden.

Allemaal dankzij Kim. Ze begon over wat er allemaal gebeurde, en ik werd toch wel weer nieuwsgierig.

Echt heel stom want nu doe ik dus alle mogelijke moeite om die soaps te bekijken. ONM is geen probleem want dat is op ned 3, en dat kan ik ontvangen. Voor de Nederlandse lezers; JA, hier in België kan je nederlandse zenders ontvangen. Jullie hebben toch ook Belgische zenders..

Maargoed GTST kan ik dus weer niet kijken op tv. Dat wordt uitgezonden op rtl 4 en moet ik dus via internet bekijken. Echt belachelijk dat ik dat dan nog opzoek ook.

Het stomme aan soaps is..als je een maand niet gekeken hebt en je ziet weer een aflevering ben je direct weer mee met het verhaal. En in mijn geval was ik zelfs na 3 jaar direct weer mee.. Ik weet ook nu al wat er volgende week zal gaan gebeuren. Het is allemaal zo voorspelbaar. Maar oh, toch ook weer zo leuk.

Waarom kijk ik toch in godsnaam!?

Ik troost me maar met de gedachte dat ik zeker niet de enige ben die blijft kijken en ach, tijdens mijn eten is zo'n soap best te pruimen!

Einde bekerdroom

Balen, balen, balen!
Het is over, voorbij, gedaan.. We liggen uit de beker. Geen tripje naar de Heizel en ook geen feest rond de bekerfinale. Het voelt vreselijk.

We speelde gister een redelijk goede wedstrijd en het ging gelijk op met Mechelen. Op de heenweg was het feest. Sjaals uit de auto en gek doen in de file. 3 bijna-maar-net-geen-ongelukken verder kwamen we aan in Mechelen. Dankzij de file waren we wel maar 1 minuut voor de aftrap in het stadion, maar ach..we waren op tijd!
De match ging op en neer en er waren kansen aan beide kanten. Mechelen scoorde een doelpunt (al was dat met buitenspel..) en het gaf de match nog wat meer spanning. Gelukkig scoorde Cercle vlak voor rust en dat zou inhouden dat wij doorgingen. Feestje in de rust en we gingen er weer met volle moet tegenaan. Tot Mechelen de 2-1 scoorde. Na een enorm spannende wedstrijd en een paar prachtige reddingen van Bram Verbist werden het verlengingen.
Helaas konden we toen niet scoren en werden het penalty's.
De spanning was niet te doen.. Iedereen was misselijk, stond te trillen op z'n benen en greep zijn of haar buurman/vrouw vast omdat we het niet meer aan konden zien.
Wij hadden alles gedaan wat we konden.. Schreeuwen, zingen, klappen, springen. Helaas zijn het de jongens op het veld die het moeten doen, want aan ons zou het niet gelegen hebben. Op sommige momenten werd "de hel van Malinwa" weggezongen en dat zorgde voor kippevel momenten.

Nu, de penalty's waren negatief voor ons. De eerste werd gemist en Mechelen schoot ze er allemaal in. We lagen eruit.
Zo ongelofelijk dichtbij, en dan toch net niet. Eigenlijk ga ik dan liever de boot in met 5-0 ofzo. Dan weet je dat het terecht is dat de tegenstander door is.
Het sneed dan ook door mijn hart dat alle hoop weggekaapt werd. Ik was niet de enige. Er liepen overal verslagen mensen rond. Mensen die normaal geen emoties tonen waren aan het huilen. Het voelde vreselijk.

Een paar jaar geleden heb ik ook zo'n spannende halve finale meegemaakt. Sparta-FC Utrecht. Die wonnen wij (FCU) na penalty's. Ik kan me dan ook heel goed voorstellen hoe blij de supporters van Mechelen waren.

Tja, ik hou het maar op de zin: "dat is voetbal..."



Desondanks een welgemeende en dikke vette: LEVE CERCLE!

Youtuben en emoties..

Gister waren Bas en ik eens aan het rondkijken op Youtube. Plots kwamen we op echte jaren 90 muziek. Zo rond de tijd dat ik een jaar of 7 was. Herrinneringen werden opgerakeld bij het horen van de liedjes. Allemaal leuke dingen... Vakanties met pap en mam in Frankrijk (die altijd geweldig waren!!), playbackshows op school, vriendinnetjes van vroeger.. Ik herrinner me ook echt dat ik op ware house stond te gabberen in mijn kamer. Geen hakken, maar gewoon springen..dat was genoeg! hihi! Die muziek hoorde ik natuurlijk eerst van mijn broer en vond dan dat dat heel cool was. Niet zo gek want mijn broer was (en is! ;-) ) heel cool.
Niet alleen Bas was tof, zijn vriendjes waren ook heel stoer. Allemaal een paar jaar ouder dan ik en daar keek ik toch wel een beetje tegenop. Geen wonder dus dat ik daardoor ook naar die muziek luisterde.
Tja, ik was geen die hard fan van The Spice Girls of The Backstreet Boys. Ik kon zelfs niet kiezen wie van de twee ik nu beter vond. Wantja, dat hoorde bij ons in de klas.. Je was voor de Spice Girls, OF voor de Backstreet Boys. Niet alletwee, dat kon gewoon niet. Wel, misschien is dat wel de reden dat ik nooit echt bij een groep heb gehoord in de klas! Haha!

Als ik zo naar die muziek aan het luisteren ben komen er soms emoties los. Heel raar hoor.. Het is vaak bij de slechtste en foutste muziek. Toch hoef ik soms maar 1 liedje te horen en ik kan even helemaal van slag zijn. Er komt een herrinnering naar boven van vroeger en daar kan ik dan dan uren aan gaan zitten denken. We hebben het thuis enorm goed gehad en soms mis ik dat wel een beetje.
Gelukkig zijn het bijna altijd leuke dingen die naar boven komen en kan ik daar ook hard om lachen. En dankzij al die muziek, gaan gelukkig al mijn mooie herrinneringen nooit verloren.

Emigreren..

Goh, als ik er zo eens over nadenk is mijn verhaal toch gek.. Een voetballer gaat in een ander land spelen, mijn mama is zo gek om erheen te rijden en een paar jaar later woon ik in dat andere land.
Kort gezegd komt het daarop neer.
Dat verhaal heb ik inmiddels al zeker 150 keer mogen vertellen en het blijft iets geks.
Toen wij voor het eerst in Brugge aankwamen en door de stad liepen heb ik gezegd; "hier ga ik later wonen". Het was liefde op het eerste gezicht. Natuurlijk niet enkel de stad heeft mijn hartje gestolen. Cercle Brugge heeft toch ook wel een grote rol gespeeld.

Ookal is het niet altijd even gemakkelijk om zo ver van je thuis (paps, mams, bas..) te wonen, ik ben heel blij dat ik het gedaan heb! Natuurlijk mis ik sommige dingen uit Nederland maar ik krijg er ook weer zoveel mooie dingen voor terug.
Inmiddels.. een jaar later en heel wat gebeurtenissen verder, kan ik uit de grond van mijn hart zeggen dat ik de juiste keuze heb gemaakt. Dit is mijn thuis, mijn land en mijn stad.

Nieuw huis

Het is af! Mijn nieuwe huis is helemaal af!

Na een weekje hard werken en met hulp van veel lieve vrienden + paps en mams ben ik eindelijk klaar. Het was even een gedoe (lees ook vooral de blog over de IKEA hihi!) maar het is nu helemaal zoals ik het wil hebben.

Ik hoop dan ook dat ik hier een fijne nieuwe

start kan maken, en dat ik hier een hele

mooie tijd zal beleven. Door al het harde werk van deze week ben ik nu dan ook erg moe en heb ik niet zoveel inspiratie meer om een leuke blog te schrijven. Ik hoop dan ook dat de lezers tevreden zijn met dit kleine stukje en de foto's van mijn huis.

Liefs, Chrisje

Geworstel met IKEA dozen.

We hebben het gehad..alle IKEA dozen zijn uitgepakt en de meubels zitten in elkaar. Zo'n gedoe.

Het begint altijd in de IKEA zelf.. Je ziet zooooveel leuke dingen dat je met andere spullen thuiskomt dan dat je op voorhand in gedachten had. Dus als je op voorhand een lijstje had gemaakt waarop alle rare namen stonden, kan je weer opnieuw beginnen. Maar gelukkig hebben ze daar de oplossing: bakken vol met potloden! Potloden genoeg..Als je ooit kinderen hebt die naar school gaan.. een tip; ga naar de IKEA! Scheelt weer kosten aan een etui vol schrijfgerei.

Als je dan eenmaal zo ver was dat je alles hebt uitgezocht begint de hel in het magazijn. Er zijn daar zo'n 30 rijen met gigantisch veel pakketten. Heel verwarrend want al die pakketten lijken zo op elkaar. Je begint je zoektocht naar meubels..gewapend met je briefje die inmiddels onleesbaar is geworden door al het gekras met dat potloodje. Je spreekt een werknemer aan van de IKEA en smeekt om hulp..Hij kijkt je eerst aan met een blik; "nog zo iemand die te simpel is om bordjes te volgen" en helpt je dan verder. Tot je al je spullen hebt gevonden.

Eenmaal bij de kassa kom je er achter dat je de meeste streepjescodes onderaan de doos hebt zitten en begint het volgende gevecht om die dozen weer om te draaien. Groot gelijk dat de kassamevrouw en de mensen achter je in de rij staan te zuchten..

Maar...dan komt het leukste! Als je bij je auto aankomt is het AL-TIJD hetzelfde.
Je hebt je auto groter ingeschat dan dat ie in werkelijkheid is. Balen, dat wordt proppen.
Hoe je het doet, doe je het..maar het lukt! Je gaat naar huis en bent blij dat je alles toch maar mooi hebt meegenomen!

Ja, fijn..thuis mag je alles weer uitladen. Hier geld het motto: "alles wat erin kan, kan er ook weer uit!" En na enige schade aan de auto sta je daar met al die dozen.
Ik heb het geluk dat ik hele lieve vrienden heb die me helpen slepen..want bij mij thuis kwamen er nog 6 trappen bij voordat al die dozen in huis waren!

En dan....het in elkaar zetten. Iedereen kan de meubels van IKEA in elkaar zetten. Gewoon het boekje volgen, zeggen ze dan.
Jaaaa dat is allemaal goed en wel..maar wat te doen als je een schroef mist? (ook niet geheel ongewoon daar, bij de IKEA) Of wat te doen als het gat scheef geboord is? (daar hebben we Joa voor!)

Als je bouwpakket dan eenmaal in elkaar staat vraag je je echt af..hoe ze dat ooit in die doos hebben gekregen! Tenzij het een Fauteuil is, die paste namelijk wel 3x in die doos.

En toch..ben ik heel blij dat er een IKEA bestaat. Ik heb er namelijk een prachtige inrichting aan overgehouden!


Liefs, Chrisje

Brugge in bloei

Oh het is weer zo ver... Het is waarschijnlijk mijn favoriete tijd van het jaar; De lente!
Alle bomen staan in bloei en alles staat vol met bloemetjes. Je ziet de meest mooie kleuren tevoorschijn komen en in combinatie met de eerste zonnestraaltjes van het jaar, is het helemaal prachtig. Die eerste zonnestraaltjes zorgen er ook voor dat je weer voorzichtig kan beginnen met terrasjes pakken. Welliswaar soms nog met een dikke jas en sjaal, maar ach..het terrasjesgevoel is er!

Ook de vogeltjes doen weer flink hun best om te laten horen dat ze er zijn. Dat is dan weer jammer op sommige momenten, omdat ik na het terrasjesgevoel graag wat uit wil slapen. Die beestjes zijn soms zo enthousiast dat ze al om 5uur in de ochtend beginnen met zingen. Prachtig hoor, maar dat is nu niet echt mijn idee van uitslapen, hihi!
In mijn nieuwe huisje hoef ik maar mijn raam open te doen en ik hoor allerlei dingen.. Vogeltjes, paardenhoefjes, gezellig geklets.. Heerlijk! Zo ben ik nooit alleen.

Als ik dan zo naar buiten kijk zie ik ook allemaal verliefde stelletjes rondlopen. Misschien soms wat pijnlijk (vrienden begrijpen waarom) maar ergens maakt het me ook weer vrolijk. Ik zou er, in combinatie met de zon en de vogels, bijna zelf de kriebels van krijgen!

Ik hou van Brugge in bloei.

Liefs Chrisje.

Rare toeristen

Weet je waar ik nu eens NIETS van snap..van die rare toeristen die in Brugge rondhuppelen. Ze dragen meestal de meest vreemde kleren en hollen de straat over wanneer het hun uitkomt. Ik vraag me dan ook echt af waar die mensen die witte sportschoenen vandaan halen, en of ze echt niet beseffen dat die straat niet van hun is. En waarom hebben die Italianen nu AL-TIJD een zonnebril op hun hoofd. Die mensen hebben 'm volgens mij aan hun hoofd vastgeplakt ofzo, want zelfs al is het -10 graden of regent het gigantisch hard..ze hebben 'm altijd op.



En dan al die Jappanezen, Chinezen of van welk land ze dan ook mogen komen..ze lopen heeeeeeel de dag door hun videocamera te staren. Want god, stel je voor dat je er thuis achterkomt dat je de Halletoren per ongeluk scheef hebt gefilmd. Mensen toch, geniet gewoon van de tijd dat je hier bent! Kijk goed om je heen en dan pas zie je hoe wondermooi Brugge is.

Ik snap ze niet hoor..die lui, ik denk dat ze Brugge pas zien als ze thuis zijn.. op film.



Ach, Brugge zou Brugge niet zijn zonder al die toeristen. Maar als al die mensen nu eens uitkijken waar ze lopen, en niet midden op de weg stil gaan staan om de foto van de eeuw te maken..Zou het al een hele hoop schelen!

Liefs Chrisje

Mijn allereerste blog!

Dag lieve vrienden, kennissen en vage voorbijgangers!

Zoals jullie zien ben ik zojuist begonnen met een blog. Eigenlijk niet echt een spontaan idee aangezien ik al een tijdje een blog bijhou op Hyves. Voor de belgen onder ons, een soort Facebook maar dan net even iets anders!

Dit keer is het echter de bedoeling om een dagelijkse blog bij te houden. Ik zeg het goed, "het is de bedoeling dat" aangezien ik vrees dat ik het over een maand of 2 beu ben. Maargoed, we zien wel! In dat geval heb ik het in elk geval geprobeerd

Op deze blog zet ik dingen die mij bezig houden in het dagelijkse leven. Zomaar een gedachte of dingen die ik heb meegemaakt.

Ik hoop dat het jullie bevalt en dat ik vaste lezers krijg! (Beetje sneu he, enkel en alleen maar voor jezelf schrijven!)

Laat maar komen, die reacties!

Liefs Chrisje