Dodenherdenking

Een extra blog..
Vanavond moest ik naar de dokter en ik wilde persee op tijd thuis zijn om de dodenherdenking op de Dam in Amsterdam zien. Het blijft iets speciaals. Heel Nederland is gewoon 2 minuten lang stil. Vroeger vond ik dat maar raar. Waarom zou ik stil zijn?? Wat moet ik doen in die 2 minuten? Waar denkt iedereen aan?
Als ik dan zo zit te kijken weet ik ook nooit wanneer die 2 minuten nu ingaan. Er is een meneer die staat te toeteren en dat is dan het teken dat je stil moet zijn. Wel, heel toevallig ging de klok hier om de hoek 2 minuten te vroeg spelen, en dus was het zelfs hier in de straat even stil.
Het blijft zo ontroerend om te zien.. De koningin, Willem Alexander en de allermooiste prinses van de hele wereld; Maxima..allemaal in het zwart gekleed. Normaal zo'n contrast met koninginnendag maar door wat er dit jaar gebeurd is liep het in elkaar over.

Tijdens die 2 minuten stilte tonen ze altijd beelden van mensen in het publiek. Oude mensen met de tranen in hun ogen omdat ze gewoon weer flitsen uit hun verleden terug voor ogen hebben. Jonge mensen omdat ze misschien wel een zoon of geliefde hebben verloren in de oorlog.

En dan nadien. Als de 2 minuten gedaan zijn speelt het Wilhelmus. Een echt kippenvelmoment.
Dat moment werd heviger toen ik Maxima mee zag zingen. Stilletjes maar wel overtuigend. Het is denk ik stiekem tijd voor een koning Willem III met zijn mooie vrouw, Maxima.
Wat een prachtig mens is dat toch.

Het blijft iets speciaals, en ik vond dat ik dat wel neer mocht zetten in een extra blog.